top of page

Niepokój przychodzi o zmierzchu. Sara Kukier.

Choreografia:

Dominik Więcek, Daniela Komędera-Miśkiewicz, Alisa Marchenko 

 

Wykonanie:

Dominik Więcek, Dominika Wiak, Marek Bula, Daniela Komędera-Miśkiewicz, Alisa Marchenko

Sara Kukier. Dekonstrukcja kultury poprawności religijnej.

Performans stanowi dopełnienie pracy Sary Kukier prezentowanej na wystawie „Niepokój przychodzi o zmierzchu”. Artystka przygląda się garderobie pokolenia jej dziadków, które określa jako funkcjonujące w ramach „kultury poprawności religijnej”, w której wiara praktykowana była i jest w formie nakazów i zakazów. Dekonstruuje sztywny strój zakrywający ciało od szyi po stopy oraz narzucający stereotypowe myślenie o sylwetce kobiecej i męskiej, uzupełniając go o nadruki na tkaninach stanowiące refleksję nad nową ikonografią chrześcijańską. Głównym przesłaniem kolekcji modowej zaprojektowanej przez artystkę nie jest opowiadanie o rytuałach religijnych, a o żywej relacji z Jezusem. Celem projektu jest doświadczenie wolności i umożliwienie osobom noszącym jej ubrania bycie sobą. 


Sara Kukier: Projektantka mody, autorka projektów multimedialnych. Absolwentka Katedry Mody na Wydziale Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczka wystawy Poznań Design Festiwal 2021 i finalistka konkursu Złota Nitka 2021. Jej projekty można było zobaczyć w programie Top Model, w spotach reklamowych oraz w magazynach krajowych i zagranicznych m.in. „Vogue Polska”, „Vogue Italia”, „K MAG”, „newonce.paper”, „KALTBLUT Magazine”, „Aktivist!” i na blogu Harel. Jej projekty nosili artyści tacy jak Rosalie., Paulina Przybysz, Natalia Nykiel, Żabson, Fukaj i Szczyl. 

______


Niepokój przychodzi o zmierzchu. 

Refleksje na temat kondycji świata – w tym także nasze lęki, obawy i nadzieje – wpływają na decyzje artystek i artystów o podjęciu działań kolektywnych, niematerialnych czy redefiniowaniu gatunków. Praca z ciałem, wychodzenie w teren, improwizacja, praktyki pisania, poruszanie się na styku sztuki i aktywizmu to manifestacja wrażliwości, ale i próba tworzenia nowych scenariuszy bycia razem, nowych języków i szukania nowych narzędzi do opisywania rzeczywistości.

Program działań stanowiący część wystawy Niepokój przychodzi o zmierzchu ukazuje różnorodne praktyki i strategie artystyczne, które wymykają się tradycyjnym formom wystawienniczym, takie jak działania postartystyczne, aktywistyczne, opiekuńcze, wspólnotowe, prace choreograficzne, performans czy poezja. Będą się one odbywały w czwartki i weekendy na placu Małachowskiego i w holu głównym galerii, a ich celem ma być tworzenie przestrzeni spotkań i budowania nowych sojuszy. adrianne maree brown, aktywistka, pisarka i doula, konstatowała: „Wierzę, że wszystko co organizujemy, to science fiction – w ten sposób kształtujemy przyszłość, za którą tęsknimy, a której jeszcze nie doświadczyliśmy”.

kuratorki: Weronika Zalewska, Magdalena Komornicka
współpraca: Ania Palacz-Brzezińska

wydarzenie współfinansowane ze środków m.st. Warszawy

bottom of page