Pytania o relacje pomiędzy spotem a sztuką, oraz tańcem a sportem stanowią temat do wielu dyskusji. Zarówno rozpatrywanie sportu pod względem teatralnym, widowiskowym, jak i sprawdzanie tańca pod względem technicznym stają się dla mnie  zaczynem do poszukiwania nowych metod pracy nad ciałem.

Kobus Maree, fizjoterapeuta z Sport and Art Exchange Academy, obserwując piłkarza Diego Maradone, zauważył, że jego ruchy na boisku bardzo przypominają typowe ruchy baletowe. Tak rozpoczęło się wprowadzanie elementów tańca klasycznego do sportowego treningu piłkarzy w RPA. Dirke Badenhorsta, nadzorujący lekcje tańca dla zawodników, stwierdził, że pierwsze efekty przyszły bardzo szybko. "Zawodnicy ćwiczą między innymi jeden z podstawowych ruchów, zwany a rond de jambe en l'air, czyli ruch nogą po okręgu w powietrzu, dzięki któremu będą lepiej uderzać lecącą piłkę. Jeśli będą lepiej kontrolować swoje ruchy i nauczą się odpowiednio skręcać drugą nogę - ich strzały będą silniejsze”. 

 

Nazywam się Dominik Więcek i od ponad trzech lat zajmuję się zajmuję się researchem skupiającym się na analizie relacji pomiędzy sportem, a tańcem, oraz poszukiwaniem elementów sztuki i estetyki w widowiskach sportowych. Prowadziłem badania i analizy treningu oraz praktyki cielesnej sportowców z różnych dziedzin, tak by następnie zestawić tę wiedzę z moim prywatnym doświadczeniem tanecznym, oraz pedagogicznym. Otrzymałem roczne stypendium artystyczne m.st. Warszawa, dzięki któremu mogłem kontynuować swoje badania oraz stworzyć tę stronę internetową, by przybliżyć jej częściowe rezultaty. 

  

Ważnym dla mnie w realizacji stypendium było jak najbardziej praktyczne podejście. Zdobywałem wiedzę z zagadnienia psychologii sportu, spotykałem się ze sportowcami i trenerami, zarówno tymi w trakcie kariery, jak i długo po ich zakończeniu. Okazało się również, że wielu moich znajomych tancerzy rozpoczynało swoją prace z ciałem od uprawnia różnych dziedzin sportowych, dzielili się ze mną swoimi refleksjami. Miałem przyjemność obserwować trening koszykarski seniorów, gdzie wśród uczestników byli reprezentacji kadry polskiej, przechodziłem indywidualny trening jazdy figurowej, a indywidualny trening z biomechaniki biegu na dystansach powyżej ośmiuset metrów przepłaciłem kontuzją. Nowo zdobyta wiedza zaowocowała programem warsztatowym, który realizowałem podczas zajęć prowadzonych w Warszawie, oraz w całej Polsce.

​

Sytuacja wielu sportowców w Polsce na wielu poziomach przypomina tą, w której znajdują się tancerze freelancerzy. Wiele spotkań które odbyłem i historii, które usłyszałem dawało mi ogromne możliwości identyfikacji. Zarówno te mówiące o problemach ze zdrowiem, kontuzjami, emocjonalnym zaangażowaniem i stosunkiem do swojej pasji, jak i te mówiące o problemach z brakiem dofinansowań, zabezpieczeń społecznych, czy nierozumieniem ze strony rządu. 

 

Zainteresowanie sportem towarzyszyło mi od dawna. Intrygują mnie sytuacje, w których rozgrywki sportowe przenosiły swoje znaczenie na pole polityczne, historyczne i społeczne. Sam jako młodzieniec trenowałem wyczynowo pływanie w monopłetwie (bez żadnych osiągnięć). Pamiętam jak wiele lat temu oglądałem w telewizji program o Anicie Włodarczyk, która mimo bycia rekordzistką świata w rzucie młotem, w Polsce nie miała nawet gdzie ćwiczyć. Pamiętam jak będąc nastolatkiem Polacy celebrowali sukcesy Agaty Wróbel - polskiej sztangistki, srebrnej i brązowej medalistki olimpijskiej, mistrzyni świata, trzykrotnej mistrzyni Europy, która rok temu na portalu zrzutka.pl musiała prosić o pomoc finansową. Podobne historie słyszałem od moich rozmówców. Byłem przerażony, gdy słyszałem, że polscy łyżwiarze muszą odbywać treningi w obecności wielu innych ludzi, bo nie ma dla nich odpowiedniego zaplecza technicznego, ani wsparcia finansowego.  Współdzielą tafle lodu z jeżdżącymi dziećmi, które się uczą, amatorami-pasjonatami i innymi zawodnikami. Bardzo często zdarza się swój program po raz pierwszy w pełni jeżdżą na zawodach. Z drugiej strony fascynuje mnie, jak najnowsze badania nad właściwościami powięzi ciała, wpływają na badania nad polepszaniem wyników sportowych. Sytuacje gdy trenerzy są jednocześnie naukowcami, korzystającymi z najnowszych technologi. 

 

Strona ma formę mapy mentalnej. Stanowi kolaż moich prywatnych zapisków. Dzielę się tam niektórymi odbytymi spotkaniami, wywiadami, warsztatami, refleksjami na temat tego jak moje ciało odnajdywało się w różnych technikach. Mimo iż jeszcze nie wiem w jakim kierunku zmierzają moje badania, wiem, że jest to zaczątek bardzo długiego procesu, do którego chce zaprosić innych. 

 

Projektu „Sport – przez pryzmat tańca”. Projekt jest realizowany w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy.